Johann Maresch, Grote terracotta gepolychromeerde vaas uit 1900.

Terwijl de waterplanten een kroon om zijn druipende haren vormen, ziet de Neptunus aan de hals van de vaas dat het goed is. Zijn lippen tuiten voor een licht briesje, en de nimpf en sater dartelen tussen de kabbelende golfjes een vrolijk spel. Het is een allegorische voorstelling met water, als levensbron, in de hoofdrol. In veel werk van Johann Maresch is humor en een sprookjesachtige wereld bevolkt door sprookjesfiguren, te vinden. Rond 1900 was dat een verfrissende invalshoek die een toevoeging was aan de heersende salon onderwerpen.